• Achteraf is de wedstrijd tegen SKV beslissend gebleken in de race naar de kampioenstitel. Een moeizaam verkregen 1-0 voorsprong werd toen makkelijk weggegeven, wat op de valreep leidde tot een onnodig verlies van drie punten. Deze wedstrijd was op 9 april en werd, na een rustperiode van 6 weken, gevolgd door de wedstrijd tegen de uiteindelijke kampioen op 21 mei. De afgelopen weken heeft de JO15-2 overtuigend laten zien dat de kampioensdroom zeker geen oneigenlijke droom was. Met 6 punten uit de laatste 2 wedstrijden is de 15-2 op één punt van de kampioen geëindigd. 

    Na de 1-2 winst bij en tegen Redichem van vorige week moest ook Fortissimo aan de scoringsdrang van Hoevelaken geloven. Voor de wedstrijd was met elkaar afgesproken hoe belangrijk het was om de competitie goed af te sluiten en niet alleen voor de tweede keer dit seizoen tweede te worden, maar ook niet meer punten te verspelen. Het team straalde dit ondanks een aantal afwezigen ook uit. Joris voelde zich vooraf niet heel lekker, maar als echte teamspeler was hij toch bereid om de handschoenen voor één keer over te nemen van Milan. Bijna leidde dit tot een doelpunt voor Milan, maar helaas moest Joris kort daarna alsnog de handschoen(en) weer werpen en Milan ging snel weer op de goal.

    De hele wedstrijd was Hoevelaken beter, maar toch was een aantal dode spelmomenten nodig voor de overwinning. De eerste goal kwam uit een ingestudeerde corner (tenminste dat zou je vanaf de kant denken). Mees speelde vanuit de bal de inkomende Hans in, die paste terug op Mees, die voorgaf en uiteindelijk de bal door Daan binnen gewerkt. Met een krappe 1-0 voorsprong ging Hoevelaken de kleedkamer in, terwijl de gasten besloten het gras niet te verlaten. 

    Dat bleek de goede keuze, want zoals het spreekwoordelijk vaak benoemt wordt, Hoevelaken kwam scherp uit de kleedkamer. Een combinatie tussen Mees en Milan leidde snel tot de 2-0, gemaakt door de voet van een Fortissimo-er.

    Kort daarna was het Hans die het advies van de trainer in de wind sloeg en in plaats van de bal te laten rollen, besloot te gaan lopen met de bal: 3-0 en daarmee was de wedstrijd beslist.

    Maar de mooiste moest nog komen.

    Ook vandaag moesten we weer geholpen worden door een aantal leenspelers, omdat we anders te weinig spelers hadden om te starten. Na rust was echter ook Thijs weer terug van zijn Engelse examen en kon er gewoon weer één op één gespeeld worden achterin, mooie gelegenheid om Cas z’n kans in de spits te geven. In eerdere wedstrijden was dit al eens geprobeerd en toen had hij aardig wat kansen nodig. Vandaag niet, balcontact één was raak. Met een fantastische kopbal uit de corner van Ray werd de goed keepende keeper kansloos gelaten door Cas: 4-0 eindstand en 18 punten uit 8 wedstrijden.

     

  • Na de wedstrijd was het tijd voor de speeches, waarin aandacht voor dit mooie seizoen. Stef mocht aftrappen met mooie woorden voor de trainer, waarna deze zelf nog even het bijzondere van dit seizoen benadrukte. Een seizoen waarin vaak gevierd kon worden, maar aan de eindstreep de bloemen ontbraken. Een seizoen dat gezien kan worden als een afsluiting van een mooie groep. Vanaf de F-jes (zo heette dat toen nog) kent dit team in verschillende samenstellingen zijn oorsprong. Elk jaar werd het samenspel sterker, maar altijd was het doel om spelers af te leveren bij de selectie. Ook dit jaar lukt dat hopelijk en krijgen een aantal spelers beloning voor hun ontwikkeling. Daarnaast is dit ook de leeftijd dat er gewerkt mag gaan worden, wat er voor zorgt dat er een aantal spelers gaat werken op zaterdag en stopt met voetbal. En dan is er nog de categorie die met vrienden wil gaan spelen en de overstap maakt. Al met al dus een einde aan een reis van zo’n 8 jaar. Volgend jaar gaan we bouwen aan een nieuw team. 

    Bedankt voor de mooie momenten in de afgelopen jaren Milan, Levi, Jack, Thijs, Lars, Leo, Mees, Joris, Hans, Michael en Cas.

    En een speciaal bedankje aan Stef, Joeri en Mitch voor hun hulp rondom het team en alle ouders voor de support. Een mooi team!!!

    Gr. Sander te Hoonte