• Beste leden van de Sportclub Hoevelaken,

  • Afgelopen woensdag 2 november is mijn vader, Wim Uiterwijk, overleden. Wat een mooi voetballeven heeft mijn vader gehad. Vanaf begin jaren zestig van de vorige eeuw ging mijn vader wekelijks naar het voetbalveld. Toen ik oud genoeg was mocht ik wekelijks met pa mee. In de loop der jaren was de één af en toe nog trotser dan de ander op deze mooie vereniging.

    Aan de oude velden aan de Sportweg zijn veel mooie herinneringen blijven hangen bij mij. Ik kan mij praktisch geen zaterdag herinneren dat mijn vader niet aan de Sportweg aanwezig was.

    In de begin jaren was mijn moeder ook elke zaterdag bij mijn wedstrijden aan de Sportweg aanwezig. Zij leefde heel fanatiek mee. Het fanatisme bij mijn moeder is een tijdje gedoofd geweest, maar dit heeft zij jaren later in de keuken van de Sportweg en het Kerkepad ingehaald. Zij was op een gegeven moment een vertrouwd gezicht in de keuken, samen met Marrie.

    Mijn vader zei hier nooit zoveel over. Ik weet zeker dat pa heel trots was dat ma op deze manier ook aan onze mooie vereniging was verbonden.

  • Mijn vader was lid van het bestuur toen de SCH verhuisde naar het Kerkepad. Mijn beeld van mijn vader aan het Kerkepad: hij was altijd aanwezig, of hij had mij gemeld dat hij afwezig was. In de zomermaanden klaagde hij dat het zo stil was op de velden. Ging hij elke dag zijn controlerondje lopen en vuil opruimen.

    Op een gegeven moment kwamen profclubs in de zomermaanden trainen. Wat blij was pa hiermee.

  • Langzamerhand ontstond een “oude mannen” club bij de SCH. Deze is uitgegroeid tot de JJC. Wat een club!

    Als ik het woord plezier moet omschrijven bij de SCH: JJC. Ik herhaal nog een keer de woorden van het afscheid van mijn vader: “JJC, blijf zuinig op deze club.”

    Wie weet word ik oud genoeg te solliciteren bij de JJC.

  • Afgelopen maandag 7 november was de mogelijkheid tot condoleren in ons clubhuis. Het is voor mij niet uit te leggen hoe trots mij dit maakte.

    Woensdag 9 november hebben wij definitief afscheid genomen van pa, onze vader, Wim, meneer Uiterwijk. Alle leden bedankt voor een schouder klopje, een hand, een anekdote over mijn vader, een kort gesprek of wat dan ook. Dit geeft voor mij aan hoe uniek hij was.

    Mijn vader had gezegd: HET GAAT JULLIE GOED.

    Cees Uiterwijk