Zo zag men de wedstrijd in Soest

Het was na afloop hinken op twee gedachten. Had SO Soest een punt gewonnen of twee punten verloren? Afgaande op de eerste helft waarin thuisploeg Hoevelaken een serie kansen onbenut hield mag je spreken van een gewonnen punt, maar de geannuleerde goal van Olav Kuus, vlak voor tijd, zorgde voor gefronste wenkbrauwen bij vriend en vijand.
Een wedstrijd met twee gezichten voor de Soest-ploeg. De Soesters startten overtuigend met een goede kopkans voor spits Olav. Hierna nam Hoevelaken het initiatief over en raakten de roodwitten tot drie keer het aluminium en moest Hein Janmaat reddend optreden.
SO Soest kwam op voorsprong. De bal werd in de doelmond van Hoevelaken weggewerkt, het leer kwam loodrecht omlaag, waarbij keeper en spelers de bal uit het zicht verloren. Het speeltuig landde op het hoofd van Jim van den Berg en de bal hobbelde het doel in. Curieus doelpunt, maar ook zo'n goal telt.
Hoevelaken had niet veel tijd nodig om op gelijke hoogte te komen. Een corner verdween in één keer bij de tweede paal in het doel. Zo gingen de partijen met een gelijke stand de rust in.
In de tweede helft had Soest meer kleur op de wangen waarbij vooral de inbreng van Thomas Koppers niet onvermeld mag blijven. De jonge Soester, centraal op het middenveld, speelt de bal altijd naar de goede kleur, lijdt amper balverlies en versnelt het spel. Dat deed hij deze zonnige zaterdagmiddag ook. Soest kreeg daardoor meer grip op de wedstrijd. Het inbrengen van een andere jongeling, debutant Pelle Steenbakkers, pakte ook positief uit.
In de tachtigste minuut leek Soest loon naar werken te krijgen. Een strakke voorzet werd door Olav Kuus hoog in de touwen geschoten. Het feest leek compleet totdat de assistent vlagde voor buitenspel. De scheidsrechter nam het advies van de grensrechter over. Zo bleef het 1-1 en gezien het spelbeeld over de hele wedstrijd was dat een terechte uitslag.
Trainer Bas Dreef was niet te spreken over de eerste helft maar zag zijn ploeg herstellen na de rust. ,,In de beginfase konden we wel vaak doorkomen over links en lieten we een grote kans op de 0-1 onbenut. Na de ietwat gelukkige 0-1 van Jim hebben we ook behoorlijk onder druk gestaan bij veel standaardsituaties waarbij zij twee keer paal en één keer lat raakten. Uiteindelijk zijn we niet alert bij een corner en komen zij verdiend op 1-1. De tweede helft was van ons een stuk beter qua intensiteit, positiespel en duelkracht en volgens mij maken wij een loepzuivere 1-2. De scheids volgde het vlagsignaal. Ik stond niet op één lijn, dus kon het niet beoordelen, maar de reactie na afloop van het publiek richting grens zei vrij veel. Hein pakt nog een goede één-tegen-één in de slotfase, dus een gelijkspel kan ik qua veldverhouding wel mee leven, maar het zure gevoel van een afgepakte overwinning overheerste na afloop in de kleedkamer.